Wstęp

 

            Bolał mnie żołądek, a każdym razem, kiedy słyszałam słowa „Dlaczego nie możesz być bardziej…?”, nienawidziłam tego. Fakt, że moi obrzydliwie religijni rodzicie byli tak cholernie rygorystyczni, że w dużym stopniu właśnie oni zniszczyli moje życie towarzyskie i dzieciństwo, był dla mnie ogromnym ciosem, ale to, że nigdy nie byłam dla nich wystarczająco dobra, bolało mnie jeszcze bardziej.

            Wychowywali mnie, jak maszynę, która musi pracować tak długo, aż osiągnie maksymalny poziom perfekcji. Uczono mnie, aby nie dopuścić się grzechu, to wszystko. Nie było miejsca na błędy, nie było miejsca na bycie nastolatkiem.

            Więc co zrobisz, jeżeli masz tego dosyć? Dosyć traktowania Ciebie, jakbyś nie była zdolna do tego, żeby być wszystkim czego twoi rodzice zawsze chcieli?

Możesz być dokładnym przeciwieństwem kogoś, kim chcą żebyś była.
Nauczył mnie dokładnie wszystkiego w domku 304.

Witam wszystkich zgromadzonych. Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że ja będę jedynie TŁUMACZYĆ to opowiadanie, nie pisać. Link do oryginału za chwilkę zostanie umieszczony na blogu, tak samo jak zakładka z bohaterami. Jeżeli macie jakieś pytania, możecie kierować je na mojego twittera: @alohacher, bądź na aska: ask.fm/alohacher, odpowiem na wszystko.

Chciałabym dodać, że nie będę tylko tłumaczyć, ale również wprowadzać przeróżne korekty, aby wszystko było w miarę spójne i nie wyszło z tego masło maślane. Do pierwszego rozdziału! :)